♥♥عاشـــــــــــــــق تنـــــــــــــــها♥b
زنـــدگـی بـا خنـده کامــل می شود شـادی ها از خنده حاصل می شود خنــده زیبــا و قشنــگ و دلرباست خـــنـده کـــــــن بر آنکه جیبش خالی است یـــا برآنــکه کــار او مـــاس مالی است خنده می کن، خنده کردن کار ماست خنـده کـــن در جـسمت ار بیماری است یـــا که کـــارت روز و شـب بیکاری است خنده می کن خنده بر این ها رواست خنده بر آنــان و بر اینــان نما خنده بر خُردان و بر پیران نما خنده کن گر روزی ات باد ِ هواست خنده خنده، بی نهــایت خنده کن اندکی هــم با درایــــت خنده کن خنده میگن بهترین ِ نغمه هــاست خنده کن بر هر که بی ایمان شده همنـشــیـن و یــار بی دینـان شده خنده می کن خنده کردن با صفاست ول کـــــن ایــــنهـا را و بـر آنــهـــا بخند یـــک دو مثــقــال هــم بر آمریــکا بخند خنده می کن خنده بر غم ها بلاست خنده ای کن تو به حــــال زار ما خـنده ای بر قــــلـــب بی آزار ما خنده می کن خنده از لطف خداست خنده ای را هم به حـال خود بکن خنده ای هم بهر وضـــــع مد بکن خنده می کن، گریه کردن نارواست خنده کن بر عالــــمان بی عمل بـر خـوارج یا کـه بر جـنگ جمل خنده مـــال خوشـــگلا و بدگلاست خنده کـــن بـــر شــــاعـــران پر ادا خنده بر آن ریـــش و موی و آن ردا خنده کردن از نخــندیدن سواست! خنده ات نـــاجــــور و نـامیزان بُوَد چون گهـی افتان و گه خیزان بود خنده در جمع است و تنهایی خطاست خنده ی ما و شــما یکسان شده خنده کردن یک کمی آسان شده خنده جایش توی هر صحن و سراست خنده می کن خنده هـای ناز و خوب خنده می کن از ســـــحرگه تا غروب خنده مــــــال بانــــوا و بیــــنواست مرتضی خـــــان ِ خدادادی تویی بـــــاعث خندیدن و شادی تویی خنده کــــار آدمــــای باصـــــفاست بس کنم چون قـــــافیه تنگ آمده زیر شــــصت پای من سنگ آمده شعرکم تقدیم ِ هر کی با خداست *یک کمی بر راشن و چاینا بخند 
هر غمـی با خـنده باطــل می شود هر خُلی با خنــده عاقــل می شود
خنده بر هر درد بی درمان دواست
کاپشنش ارزان و جنسش عالی است لاغــــر و ریشش شبیــه شالی است
خنده بر هــــر درد بی درمــان دواست
کار چشمت شب به شب بیداری است یــا کــه دختـر خــالـه ات سیگاری است
خنده بر هر درد بی درمـــــان دواست
خنده بر وضعیت ایــــــران نما گریـــه بر اندوه مسکیـنان نما
خنده بر هر درد بی درمان دواست
لحظه ای بر گریه هایت خنده کن از تـــه دل بــا رضـایـــت خنده کن
خنده بر هر درد بی درمان دواست
یـــار آنــــان، دشـمــن ایـنـان شده کار و بارش سکه، از سیمان شده
خنده بر هر درد بی درمــــان دواست
انـــــدکـی بــر انــگلیــســی هــا بخند یک کمی بر Russian و بر China بخند*
خنده بر هر درد بی درمـــــان دواست
خند ه ای بر حـــــال این بازار ما خنده ای بر گریــــه ی زار زار ما
خنده بر هر درد بی درمــــان دواست
خنده را در هر زمــان گر شد بکن مثل مرغــــــان اندکی قد قد بکن
خنده بر هر درد بی درمــان دواست
خنده کن در بــــرج جوزا و حمل خنده کن بر دانــه و زخم و دمل
خنده بر هر در بی درمـــان دواست
شعر بی معنا و این سان سرصدا! خنده بر یک یک نـــما، هر یک جدا
خنده بر هر درد بی درمان دواست
چشمت از این خنده نم ریزان بود چیـــز ت از آن بیـــنــی آویزان بود
خنده بر هر درد بی درمـــــــان دواست
مش رجب راننده ی نیسان شده قافـــیه اینجا گمانم "سان" شده
خنده بر هر درد بی درمـــــــان دواست
خنده ای بر شـرق و بر غرب و جنوب خنده کن بر پشـــــمک و بر آب جوب
خنده بر هر درد بی درمان دواست
بلبل خوشخـــــــوان آزادی تویی از طــــرفــــداران دامــادی تویی
خنده بر هر درد بی درمان دواست
هر چی سنگه مال هر لنگ آمده خنده ســـمت گریه بر جنگ آمده
خنده بر هر درد بی درمان دواست
| قالب جدید وبلاگ پیجک دات نت |
