♥♥عاشـــــــــــــــق تنـــــــــــــــها♥b
حال ما بد نیست، غم کم می خوریم "حال ما بد نیست، غم کم می خوریم" زاهـــدیـم و کــار مـاها بــی ریــاست در یــقه مــا دکــمه هــا را بســته ایم ریـــــش مــا زیبــــا، بـلند و دلرباست سالی یک باری سفر، حج می رویم *** "حال ما بد نیست غم کم می خوریم" چــون که بیــت المال از میراث ماست عاشــقـانیم، عاشــــقان روی دوســـت مثــــل آن ویـــــلای زیبـــــــای شمال بـــرج یـــکصد واحـــدی از مـــن نبـــود بــــــرج و ویـــــلا و زمیــــن و پســـت و زن *** مـــــال این مردم رو ما کم می خوریم حـــــق ما اینست؛ زحمت می کشیم (ت ِ و طــــا را قـــافیه گر می کنیم، الــــغرض! بـــــا رابطــــه بیـــگانه ایم "بند پ" یک قسمت از این ضابطه ست پول و مولی این وسط گر بوده است بعد ما، نوبت به آقا زاده است. می رسد بر او بدون کمّ و کاست *** "حال ما بد نیست غم کم می خوریم" مســـجد از ایـــن پـــولها، من ساختم شـــاکرم بــر هر چـه از او می رسد ای خـــدا مــن قــــانعم بر روزی ات فقـــر مـــردم حاصـل بیکاره گیست "حال ما بد نیست غم کم می خوریم"
پرنده های قفسی سیاه: مذکر آبی: مؤنث قرمز: راوی خیلـــی ببخشیـد، یه ســـؤالی داشتم: یه دوستی من همین حــــوالی داشتم روی همیـــــن نیمکتــــه بــــــود گمونم ندیدیــنش؟ منتظـــــــرش مـــــی مونم *** راستی محل زندگی تون کجاست؟ آخـــه قیافتون بــــرام آشـــــِناست شایدهم ایـــــنجا من شــما رو دیدم توی همیـن پــــارک آخه می دویدم زیـــــاد میــــام ایــــنجا بــرای نرمش تو زنــــدگی خیلــــی مهمــه ورزش -آهـــــان! میگم، چــهره تون آشنایه خــــونه ی مــــا کنــــار سینمــــایه - آره آره، دیدمــــــتون همـــــون جا رد مـــــی شدم پارسالا من اون جا عـــــجب تفـــاهم قشنگ و خوبی چه آسمونی، به! عجــــب غروبی اسم شما چی بود خانم؟ - ثریا - چه اســـم زیبایی، شبیه رویا *** یه روز دیگه همونجا هم رو دیدن یه ساعتی با همدیـگه خندیدن: - سلام خانوم، بازم شما دوباره! عـــــــجب هوا خوبه، مث بهاره جالبه! هی همدیگه رو می بینیم اینجــــا کنار همدیگه می شینیم تــــصادفی نمیشـــه این دیدنـــا با همدیــــگه گــفتن و خندیدنـــا - راستی شما انگاری دانشجویین آخــه منم کنکوری ام؛ می دونین؟ - دانشجو ام، الآن دو ماهی میشه - چه خوب دیگه بهتر از این نمیشه تو درســـای مـــن کمکم می کنید؟ فشـــار این درســـارو کم می کنید؟ - حتــــمن ِ حتمــــاً بــــاهــــاتم تا آخــــر - چه رشته ای درس می خونی غضنفر؟ رشـــــته ی قورباغــــه شناســـی میرم رشـــــته ی خوبیــــــه بــراش می میرم *** - ســــلام، خـــــوبی ثریا ی ناز من نــــــوای آســـــــمونی ِســــاز من - دوسِت دارم، خوشگل و دلدار من - قربــــون تو، عــــزیز مــن، یـار من فالگیره گفته من با تو یار میشم تـــــا آخر زندگی غمخوار میشم - ای که به تو بسته ی سرنوشتم شـــــعر قشنگی واسه تو نوشتم: خوشکل من، ناز نازی، ایول بابا *** بـــــرای بــــار یازدهـــــم غضنفـر قرار گذاشت با یارش اون دور و بر - بابـــــــای من بنّای ساختمونه - بابای من داره سه چارتا خونه - مـــامــــان من معلم و شاعره یـــــکمی هم تو آشپزی ماهره مـامـان من عشق مد و کلاسه عاشـــــــق انگلیسه و فرانسه - بــابــای مــن مــقیّد ِ نـــــمازه - بابای من عاشق رقص و سازه مهم اینــه که ما دو تا عاشقیم - هر دو تا سرنشین یک قایقیم *** - ســـلام ثریا، بـــا تو ام همیشه! - عاقبت زندگی مون چی میشه؟ بـــــه وصــــلت مـــا دوتا در نهایت مــامــان بــابــا مون نـدادن رضایت - راضی میشــن، اگـر نشن واویلا آخــــــــه منم مجنون ِ تو، تو لیلا - اگر نشن؛ مشغول زاری میشم در میرم و دخــــــتر فراری میشم - منم میگم یـا تو و یا هیچکسی یـــا یــار تو یـــا یــاور ِ بی کسـی می کشم اصـلن خــودم و آخرش حتی اگه سخت باشه این باورش *** ایـــــنا شـــدن تـــو دعـواها بــرنده ســــر میگیـره عـــقد دوتا پـــرنده این دو تا عاشق واسه هم میمیرن دستاشون و تو دست هم میگیرن زنـــدگی شـــون قشنــگ و رؤیاییه قلــــباشونم دو مـــرغ دریــــــاییه *** شیش مــاهه بعد دادگاه خانواده، گفـــــت بــه ثریـــا: - زنِ پـر افاده جـــدا بشـــیم و قلبــم و شاد بکن - مهرم حـــلال، جونم و آزاد بکن - اول زنـــدگی چـــقدر قشنگ بود -آخــرش اما دعوا بود و جنگ بود - عـروسی مون از اول اشتباه بود - عـــاقبت ِ زندگی مون سیاه بود - من تو رو نشناخته بودم بد بودی - تو امتــــــــحان زندگی رد بودی - تناســـب من با تو آخه چی بود؟ - فالگیره نادون بودش و ناشی بود طـــلاق گرفتن با خوشی و شادی لعنـــــت ِ حق به غول بی سوادی زنـــدگـی بـا خنـده کامــل می شود شـادی ها از خنده حاصل می شود خنــده زیبــا و قشنــگ و دلرباست خـــنـده کـــــــن بر آنکه جیبش خالی است یـــا برآنــکه کــار او مـــاس مالی است خنده می کن، خنده کردن کار ماست خنـده کـــن در جـسمت ار بیماری است یـــا که کـــارت روز و شـب بیکاری است خنده می کن خنده بر این ها رواست خنده بر آنــان و بر اینــان نما خنده بر خُردان و بر پیران نما خنده کن گر روزی ات باد ِ هواست خنده خنده، بی نهــایت خنده کن اندکی هــم با درایــــت خنده کن خنده میگن بهترین ِ نغمه هــاست خنده کن بر هر که بی ایمان شده همنـشــیـن و یــار بی دینـان شده خنده می کن خنده کردن با صفاست ول کـــــن ایــــنهـا را و بـر آنــهـــا بخند یـــک دو مثــقــال هــم بر آمریــکا بخند خنده می کن خنده بر غم ها بلاست خنده ای کن تو به حــــال زار ما خـنده ای بر قــــلـــب بی آزار ما خنده می کن خنده از لطف خداست خنده ای را هم به حـال خود بکن خنده ای هم بهر وضـــــع مد بکن خنده می کن، گریه کردن نارواست خنده کن بر عالــــمان بی عمل بـر خـوارج یا کـه بر جـنگ جمل خنده مـــال خوشـــگلا و بدگلاست خنده کـــن بـــر شــــاعـــران پر ادا خنده بر آن ریـــش و موی و آن ردا خنده کردن از نخــندیدن سواست! خنده ات نـــاجــــور و نـامیزان بُوَد چون گهـی افتان و گه خیزان بود خنده در جمع است و تنهایی خطاست خنده ی ما و شــما یکسان شده خنده کردن یک کمی آسان شده خنده جایش توی هر صحن و سراست خنده می کن خنده هـای ناز و خوب خنده می کن از ســـــحرگه تا غروب خنده مــــــال بانــــوا و بیــــنواست مرتضی خـــــان ِ خدادادی تویی بـــــاعث خندیدن و شادی تویی خنده کــــار آدمــــای باصـــــفاست بس کنم چون قـــــافیه تنگ آمده زیر شــــصت پای من سنگ آمده شعرکم تقدیم ِ هر کی با خداست *یک کمی بر راشن و چاینا بخند
کم که نه، هر روز کم کم می خوریم
سید حمیدرضا رجایی +
در محفل ریاکاران!
روز و شــــب مــا آب زمـزم می خوریـم
قــــانعیــم و روزی مـــــا از خــداست
در صـــف مسجد بسی بنشسته ایم
راه مـــــــا راه خـــــــدای کبـــریاست
گــاه و گاهی بی خبر حج می رویم
مـــال ایــن مـردم رو با هم می خوریم
راه مـــا: راه درســــت و راه راســــت
هـر چه داریم ما، همه از سوی اوست
آن سـه تا ماشـــین و آن دوتا عـــیال
نعمتی باشد که حـــق بر مـــن نمــود
یــک یــک ِ اینــــها خـــــدا دادست بــه من
کم که نه، هر روز کم کم می خوریم
روی اسم معصیت خط (!) می کشیم
قـــــافیه تنگ است، باور می کنیم)
مــــا فقـــط بــا ضابطـــه همخانه ایم
کــــار مـــا با رشوه هم بی رابطه ست
پول آن چائـــــی ِآخر بـــــــوده است
هر چه که برما خداوند داده است،
مثل این پُستی که از اموال ماست
ما ربــا و رشـــــوه درهــم مـی خوریم
در مسیـــر راه حــــــق، مـــن تـــاختم
مـــرغ بریـــان یـــا که آهـو می رسد
قـــــــانعم بـــــر روزی ِ هـــروزی ات
از خـود آنهاست، هر بیچاره گیست
مـــال مـــردم را دمـــادم مــی خــوریم
سلام خانوم! خوبین؟ سلامت هستین؟ با روزگـــــارتــون چـــی؟ راحت هستین؟
بــــرای بــــار هشـــتم اون دور و بــر قـــــراری داشـــت ثریـــا بـــا غضنفر
تو نازی مثل غازی، ایول بابا
دیشب مث هر شب ثریا اومدی به خوابم
خوشگلا باید برقصن، گیتار مهتاب نمیای نمیای
تک و تنها توی این اتاق بی تو هستم
ثریا، بهت میگم دوست دارم
بیا اینجا به من بگو آره، آره بهاره
زندگی با تو خیلی خوبه
یا تو، یا هیچکسه دیگه
ثریا رنگ عشقه، راستش و بگو کجا رفته بودی
دم خونتون دیشب اومدم نبودی
بیا بریم عروسی کنیم وگرنه می میرم
تو عشق منی ،تو مال منی گوگولی
خوشگل بلا، چقدر تو ناز خوبی
پوتین برای سربازان جدید
و دیگر هیچ
هر غمـی با خـنده باطــل می شود هر خُلی با خنــده عاقــل می شود
خنده بر هر درد بی درمان دواست
کاپشنش ارزان و جنسش عالی است لاغــــر و ریشش شبیــه شالی است
خنده بر هــــر درد بی درمــان دواست
کار چشمت شب به شب بیداری است یــا کــه دختـر خــالـه ات سیگاری است
خنده بر هر درد بی درمـــــان دواست
خنده بر وضعیت ایــــــران نما گریـــه بر اندوه مسکیـنان نما
خنده بر هر درد بی درمان دواست
لحظه ای بر گریه هایت خنده کن از تـــه دل بــا رضـایـــت خنده کن
خنده بر هر درد بی درمان دواست
یـــار آنــــان، دشـمــن ایـنـان شده کار و بارش سکه، از سیمان شده
خنده بر هر درد بی درمــــان دواست
انـــــدکـی بــر انــگلیــســی هــا بخند یک کمی بر Russian و بر China بخند*
خنده بر هر درد بی درمـــــان دواست
خند ه ای بر حـــــال این بازار ما خنده ای بر گریــــه ی زار زار ما
خنده بر هر درد بی درمــــان دواست
خنده را در هر زمــان گر شد بکن مثل مرغــــــان اندکی قد قد بکن
خنده بر هر درد بی درمــان دواست
خنده کن در بــــرج جوزا و حمل خنده کن بر دانــه و زخم و دمل
خنده بر هر در بی درمـــان دواست
شعر بی معنا و این سان سرصدا! خنده بر یک یک نـــما، هر یک جدا
خنده بر هر درد بی درمان دواست
چشمت از این خنده نم ریزان بود چیـــز ت از آن بیـــنــی آویزان بود
خنده بر هر درد بی درمـــــــان دواست
مش رجب راننده ی نیسان شده قافـــیه اینجا گمانم "سان" شده
خنده بر هر درد بی درمـــــــان دواست
خنده ای بر شـرق و بر غرب و جنوب خنده کن بر پشـــــمک و بر آب جوب
خنده بر هر درد بی درمان دواست
بلبل خوشخـــــــوان آزادی تویی از طــــرفــــداران دامــادی تویی
خنده بر هر درد بی درمان دواست
هر چی سنگه مال هر لنگ آمده خنده ســـمت گریه بر جنگ آمده
خنده بر هر درد بی درمان دواست
| قالب جدید وبلاگ پیجک دات نت |
